30. بازی کودکان از ویژگی های حرکتی کودکان
بازی کودکان:
پیامبراکرم صلی الله علیه وآله :
«عَرامةُ الَصبی فی صغره زیادة فی عقله فی کِبره»
جنب و جوش کودکان در سن کودکی منجر به هدفمند شدن آن ها در بزرگسالی می شود.
امام صادق علیه السلام:
«دَع اِبنک یَلعَب سَبع سنین.»
رها کن فرزندت را تا ۷ سال اول بازی کند.
دنیای کودکان٬ بازی است. با دنیای کودکان بازی نکنید. حضرت می فرمایند؛ رها کن بچه ات را بگذار تا هفت سال بازی کند.
متاسفانه در عصر حاضر ما به کار بچه هایمان کار داریم. کودکمان وقتی سه ساله می شود به دنبال مرکزی می گردیم او را به کلاس حفظ قرآن٬ کلاس زبان انگلیسی٬ کامپیوتر٬ نقاشی بفرستیم.
و این ها نشان دهندهٔ این است که ما کودکان را نمی شناسیم. ما در دنیا آمده ایم که بندگی کنیم و برای تفاخر نیامده ایم. حال این کودک اطلاعاتش هم زیاد شود چه می شود!
ما به جای اینکه کودکمان را تربیت کنیم او را به یک کامپیوتر پر از اطلاعات تبدیل کرده ایم. این به چه دردی می خورد. بهترین نسخه را اهل بیت می توانند بپیچند و علم هم به همین نتیجه رسیده است.
من خودم معتقدم بچه ها از دوران بارداری باید قرآن گوش کنند و بعد از تولد نیز باید قرآن گوش کنند. آنچه که می گوییم آموزش قرآن را می گوییم.
در اصول کافی است که حضرت می فرمایند که؛ بچه های باهوش مکتب گریزاند.
مشکل ما این است که الان کودکانمان را سپرده ایم دست دو گروه که یا افراط می کنند و یا تفریط می کنند.
در یک مهد موسیقی می گذارند می زنند و می رقصند. برخی دیگر به آموزش قرآن با اشاره و...می پردازند.
ما یک حد وسطی داریم. حد وسط این است که بچه ها باید بازی کنند. بستر بازی را ما باید برای بچه ها فراهم کنیم. حتی اگر فکر می کنید که بچه ها به آموزش علاقه مند هستند٬
علاقهٔ بچه ملاک نیست٬ نیاز بچه ملاک است. باید ببینیم کودک ما چه نیازی دارد این نیاز ملاک است. نه علاقهٔ او.
اگر ما بخواهیم حق تربیتی فرزندمان در هفت سال اول ضایع نشود باید فرصت بازی را به او بدهیم.
بهترین والدین٬ والدینی هستند که بستری را فراهم کنند که بچه ها بازی کنند. نه اینکه دست بچه را بگیریم و کلاس به کلاس ببریم. پژوهشگران مهد زیر ۴ سال را ممنوع می دانند. اگر مهد محل بازی است اشکالی نیست.
اگر می خواهید نسل آینده هوشمند٬ قدرتمند و توانا باشند باید کودکان در ۷ سال اول بازی کنند.
ویژگی بچه هایی که خوب بازی می کنند:
۱. بچه ها خوش غذا می شوند.
۲. بهانه گیری را کم می کنند.
۳. کودکان لجبازی و پر خاشگری را کم می کنند.
۴. بازی منجر به کشف تجربی می شود٬ لذا سوالات آن ها کم می شود.
۵. بازی٬ چهار رشد عقلی٬ جسمی٬ عاطفی و اجتماعی ایجاد می کند.
بازی واقعاً بی بدیل است. کار جدی دوره کودکی٬ بازی است و کودکی که زیاد بازی می کند از سلامت عمومی(جسمی٬ روحی٬ رفتاری) بیشتری برخوردار است.
تعریف بازی:
یک فعالیت هدفمند که به صورت جسمی یا ذهنی انجام می شود و در آن یک فرد یا یک گروه شرکت دارند و منجر به اقناع و لذت می گردد.
باید هر چهار نکته (فعالیت هدفمند٬ جسمی یا ذهنی٬ فردی یا گروهی٬ اقناع و لذت) وجود داشته باشد تا بازی محسوب شود.
بازی باید برای بچه یک خاصیتی داشته باشد ولو اینکه در نگاه پدر٬ مادر و فرزند بی خاصیت باشد اما در نظر کارشناس هدفمند و باخاصیت باشد. و قریب به ۹۰ درصد از فعالیت بچه ها این چهار نکته را دارد.
بالای آسمان